Tjap tjoy van de Chinees? Echt niet meer, als je hem eenmaal zelf gemaakt hebt! Ik vind die van de Chinees altijd een wat vettige saus hebben (althans, bij de Chinees bij ons in het dorp) en dat vind ik niet zo lekker. Bovendien zijn de groenten nooit zo knapperig als ik zou willen. Daarom besloot ik hem dus gewoon lekker zelf maken. En het is ook nog eens helemaal niet moeilijk, bleek achteraf.
Persoonlijk hou ik van wat dikkere sauzen. Ik heb hem daarom op het laatst nog even gebonden met maizena. Dat doe je heel eenvoudig door wat maizena in een kommetje te doen en daar een klein beetje koud water bij te doen. Roer dit tot een wit (dun) papje. Voeg dit toe aan de saus en je zult zien dat het direct gaan binden. Roer het daarom snel goed door zodat alles saus dezelfde dikte krijgt. Nog niet dik genoeg, dan voeg je gewoon nog wat toe. Let wel op dat je het steeds in kleine hoeveelheden toevoegt want voor je het weet is de saus juist weer te dik geworden. Ik begin altijd met 1 á 2 theelepels maizena en voeg dan steeds wat toe tot ik er blij mee ben.
Nasi goreng betekent niet meer en niet minder dan gebakken rijst. Nasi betekent namelijk gekookte rijst en goreng betekent gebakken. Bestel je in Indonesië nasi dan krijg je dus gewoon witte rijst.
Voor de lekkerste nasi goreng gebruik je het liefst rijst van de vorige dag, of in ieder geval rijst die je eerst volledig hebt laten afkoelen (in de koelkast). Ook is het belangrijk dat je een rijstsoort kiest die goed droogkookt. Van plakkerige rijst kun je nooit een mooie nasi goreng maken. Snelkookrijst is minder geschikt. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar basmatirijst, maar pandanrijst wordt ook veel gebruikt.
Vandaag opent Café Brasserie De Restauratie - gevestigd op het centraal station van Eindhoven- de deuren voor het publiek. Ik mocht afgelopen zaterdag al een kijkje komen nemen en alvast wat proeven van de nieuwe kaart.
De Restauratie is van oudsher een iconische plaats in Eindhoven, welke nu in ere hersteld is. In de jaren '50 had deze plek al de functie van centrale ontmoetingsplek. Oude elementen zoals de kroonluchters zijn bewaard gebleven en ook de oude stoelen komen weer terug. Deze zijn gecombineerd met de gemakken van nu. Niet alleen qua menu is er voor elk moment van de dag een specifiek aanbod, ook sfeer, licht en muziek gaan hier in mee.
Het recept voor kipcurry met sperziebonen stond als één van de eerste recepten op mijn blog. Inmiddels vind ik het echter tijd voor een update, omdat ik het recept wat er op stond inmiddels niet meer goed genoeg vind. Al doende leert men, en dat geldt ook zeker in de keuken. Daarom deel ik bij deze het verbeterde recept van deze kipcurry.
In het oude recept gebruikte ik kant-en-klare currypasta en dat doe ik nu weer. Ik gebruik het liefst altijd hetzelfde merk, omdat er echt heel veel verschil in smaak kan zitten. Wanneer je dan dezelfde hoeveelheid currypasta gebruikt, smaakt het hele gerecht toch ineens anders. Ik gebruik de Massaman currypasta van het merk Cock Brand.
Lees verder: Verbeterd recept: Massaman curry met kip en sperziebonen
Ik weet niet meer precies wanneer mijn liefde voor garnalen begonnen is. Ik denk een jaar of twaalf geleden. Tot die tijd vond ik het maar enge beestjes met die sprietige pootjes. Ik kende ze eigenlijk ook alleen uit restaurants, waar ze ze toch vaak serveren met kop en pootjes en je ze zelf nog moet pellen. Dat was geen beste eerste kennismaking.
Inmiddels ga ik juist op zoek naar garnalen op de menukaart, want ik vind ze echt heerlijk. Thuis gebruik ik regelmatig gepelde garnalen. Dat scheelt een heleboel tijd en meestal bereid ik ze ook zo dat gepeld handiger is. Dat is ook in dit gerecht zo, want het is totaal niet praktisch om de kop en pootjes nog te moeten verwijderen als ze helemaal onder de saus en kaas zitten. Dat geeft zo'n rotzooi. Mijn voorkeur gaat wel altijd uit naar rauwe garnalen, omdat ze al snel te ver doorslaan als je voorgegaarde garnalen gebruikt.