Tot drie weken geleden had ik nog nooit van ponzu gehoord. Ik kwam dit product tegen op de Huishoudbeurs. Al enkele jaren is dit een vaste jaarlijks uitstapje van een vriendin en mij. Eigenlijk houd ik helemaal niet zo van drukte, maar hier kunnen we ons altijd prima vermaken en het is ook een goede gelegenheid om ruimschoots bij te kunnen kletsen.
Vooral de foodhal is onze favoriet. Vaak kun je hier de nieuwste producten proeven en zo kennis maken met nieuwe dingen. Zo ook met ponzu van Kikkoman, een combinatie van sojasaus, azijn en sinaasappel. Het geeft een heerlijke frisse smaak aan salades. Overigens is dit geen gesponsord artikel, ik was gewoon aangenaam verrast door de smaak!
Ik ben er nog niet helemaal uit of ik deze salade nu het lekkerst vind als maaltijdsalade, als voorgerecht of als bijgerecht (bijvoorbeeld bij de barbecue!). Eigenlijk kan het alle drie heel goed. Als je hem als maaltijdsalade eet, mag de portie natuurlijk wat royaler zijn. Dan heb je voor 2 personen hier ruim voldoende aan. Maak je de salade als voor- of bijgerecht dan denk ik dat je hier met vier personen prima van kan eten.
Zoals je in de bereidingswijze kunt lezen, is het aan te raden taugé even onder te dompelen in kokend water. Deze kunnen namelijk schadelijke bacteriën zoals Salmonella of E.Coli bevatten. Door het onderdompelen maak je deze bacteriën onschadelijk. Zeker even doen dus. Dat geldt overigens ook voor andere kiemgroenten die je rauw eet. Om er voor te zorgen dat ze wel knapperig blijven kun je ze het beste daarna meteen met koud water afspoelen.
Deze Griekse boerensalade is één van mijn favoriete salades. Heerlijk bij een Griekse maaltijd, maar ik neem hem ook weleens mee als lunch naar mijn werk. Of wat dacht je er van om hem bij een barbecue te serveren?
Het is een vrij eenvoudige salade, maar ècht het proberen waard als je hem nog niet eerder gegeten hebt. En als je hem wel al vaker gegeten hebt, dan weet je waar ik het over heb!
Ik zet de schaal altijd een half uur tot een uur voor gebruik weg in de koelkast om de smaken goed in te laten trekken. De hoeveelheid olie, azijn, zout en oregano voeg ik altijd op gevoel toe. Van de azijn zijn slechts een paar druppeltjes nodig en van het zout slechts een mespuntje, maar dat zure en zoute geeft zoveel extra smaak dat je dat zeker niet weg moet laten.
Onlangs kocht ik voor het eerst in mijn leven burrata. Burrata is een Italiaanse verse kaas die in principe op dezelfde wijze gemaakt wordt als mozzarella, maar toch net even anders is. Aan het einde van het proces wordt deze namelijk gevuld met room.
Je kunt deze kaas het beste op het laatste moment op het bord of aan tafel aansnijden, omdat de room er direct uit vloeit. Het zou zonde als de room per ongeluk op je snijplank achter blijft!
Ik serveer de salade op een groot bord zodat je na het aansnijden van de burrata zelf de gewenste hoeveelheid kunt pakken zonder iets van de room te verspillen. Het is ook lekker om er foccacia bij te serveren om in de laatste restjes te dippen.
Het barbecueweer laat nog even op zich wachten, maar als het dan zover is heb je in ieder geval alvast een heerlijke salade gevonden om er bij te serveren.
Deze rode coleslaw is een variant op de traditionele coleslaw. Zelf vind ik hem met rode kool lekkerder dan met witte kool, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Ben je toch meer liefhebber van witte kool, dan vervang je de rode kool simpelweg.
In de traditionele versie wordt veel mayonaise gebruikt in de dressing. Nu heb ik hem zelf liever wat frisser en daarom heb ik de mayonaise grotendeels vervangen door zure room.